Skradziona korona

Główną bohaterką książki jest współczesna księżniczka Julka. W dniu urodzin dostaje wymarzony prezent prawdziwą koronę wysadzaną szlachetnymi kamieniami. Była szczęśliwa, wręcz twierdziła, że nie da się już bardziej. Korona i specjalnie zaprojektowana dla niej suknia sprawiły, że w końcu poczuła się jak prawdziwa księżniczka. Któregoś dnia korona i suknia giną bez śladu, a wszyscy rzucają się w wir poszukiwań. Kto stoi za zniknięciem tak wartościowych przedmiotów? Nie chodziło tylko o pieniądze, bo w skarbu królewskim ich nie brakowało. Bardziej o to, że w zamku dotychczas nic nie zginęło, a królowa miała zaufanie do pracujących w nim ludzi. „Skradziona korona” jest pięknie wydana, z tematycznymi ilustracjami i podstawą w pozycjach przeznaczonych dla dzieci, czyli w twardej oprawie. Można z nią zasypiać, trzymać pod poduszką, a ona nadal będzie wyglądać dobrze. Literki są duże i wyraziste, a pióro autorki lekkie i zrozumiałe dla młodych czytelników. Córka przeczytała książkę już kilka razy i postaram się teraz przekazać jej wrażenia. Najważniejsze to była zaskoczona zakończeniem, nie spodziewała się takiego, ale zrozumiała morał płynący z tej pozycji. Chociaż piesek Ogar nie odegrał tu jakoś znaczącej roli o nim potrafiła powiedzieć wiele.